Blijkbaar! 'Voorheen kwam je ook wel naar ons toe, maar dan hield ik er meestal rekening mee dat je af kon bellen of eerder weg moest gaan omdat je energie op was. Ook moest je je veel vaker even terugtrekken'. Als ik dat zo hoor, dan resoneert dat wel ergens. Ik was dan al zo trots dat ik de treinreis naar haar kon maken, zo'n 5 kwartier-anderhalf uur. Wanneer ik daar dan arriveerde, had ik mijn energie al grotendeels verbruikt. Ik was zeg maar aanwezig, zat op de bank, dronk een kop thee en we konden een beetje bijkletsen. Ze heeft drie kinderen. Schatten, maar wel gewoon kind (lees: druk, chaotisch en veel te vertellen). Voor mij destijds een uitputtingsslag.
Die dag, begin januari 2012 was inderdaad heel anders. Ik zat niet in mijn coconnetje van vermoeidheid en watten, en was niet alleen aanwezig, maar ik kon ook deelnemen: alsof ik nu aan het voetballen was, in plaats van op de reservebank te zitten en toeschouwer te zijn. (waar ik de afgelopen jaren ook best wel van kon genieten hoor!). Nu kon ik ondanks de reis met het openbaar vervoer ook nog een uur in het bos wandelen en met de kids alle bomen determineren en paddenstoelen bekijken, maar ook vol enthousiasme meedoen aan een kaartspelletje voor het eten en verschillende danswedstrijdjes op de Wii na de maaltijd. De energie leek onuitputbaar. De drukte van de kinderen leek vooral langs me heen te glijden in plaats van keihard binnen te komen. Niet was ik nu alleen veel actiever en kon ik veel langer blijven, na de treinreis terug, kwam ik niet volledig uitgeput thuis. Oke, de dag daarna heb ik het rustig aan gedaan, maar toch... de reactie van mijn vriendin, maakte wel even heel duidelijk dat ik herstellende ben. Een fantastische opsteker voor me! : )
De vorige update was van oktober 2011. Van de Chinees geneeskundige kreeg ik kruiden tegen bloedleegte, met de prachtige naam 'Wu chi bai feng wan'. Uit mijn pols- en tongdiagnose bleek dat mijn conditie redelijk was, beter dan ze had verwacht. Alleen de lever had een oppepper nodig. De kruiden zijn prijzig, maar klaarblijkelijk slaan ze goed aan. Waar ik zelf nog wat teleurgesteld over was, is dat ik niet meer in gewicht ben aangekomen, sinds ik de kuur tegen schimmels heb gedaan. Wanneer mijn darmflora zou verbeteren, zou ik de stoffen uit mijn voeding beter opnemen en vanzelf wat makkelijker aankomen. Er was nog geen controle onderzoek gedaan om te kijken wat de kuur had gedaan, dus ik heb meteen weer een onderzoek laten doen. Eind december kreeg ik de uitslag. Vele goede bacterien waren toegenomen, en niet zo'n beetje ook. Wel was 1 soort goede bacteriën verminderd en zat er nu wel Candida in mijn darmen, terwijl dit eerder schoon was. De Chinees geneeskundige legt uit dat dit vaker voorkomt. De eerdere kuur heeft de Candida in mijn bloed teruggejaagd naar mijn darmen. Ik zou een stukje van de kuur moeten herhalen. Dit heb ik in Januari gedaan, gelukkig hoefde ik nu geen dieet aan te houden. December was een maand waarin ik erg actief was en zelfs 2 dagen achter elkaar op stap kon en onder de mensen kon zijn. Nu gaat het weer even wat minder qua energie. Ik kwakkel wat met vermoeidheid en verkoudheden/grieperigheid, maar de Chinees geneeskundige had me gewaarschuwd dat Februari en Maart maanden zijn, waarin mensen uberhaupt een steuntje in de rug nodig hebben voor wat meer energie. Naast de kruiden voor mijn leverenergie, wilde ze mij kruiden voorschrijven tegen slijm, dit vond ik alleen te kostbaar naast mijn kuur. Slijm zorgt er voor dat 'je motor op dikke olie loopt', je bent moe en traag en kunt last hebben van zware ledenmaten. Ik probeer dit nu te tackelen op een goedkopere manier, namelijk door op mijn voeding en dranken te letten. Ik probeer het gebruik van kaas en melk te verminderen (dit zijn slijmproducerende producten) en drink veel zoethout/venkel/anijsthee van de Erica, met een schijfje gember en/of wat geraspte schil van een biologische sinaasappel, allen slijmverminderende producten. In Sterrenmix zitten overigens ook veel van deze kruiden. Als ik dit consequent volhoud (dat lukt niet altijd) gaat het beter.
Een herstel gaat -en daar kan ik maar niet aan wennen!- met ups en downs. Twee stapjes naar voren, een stapje achteruit. Wanneer ik ongeduldig of moedeloos ben, denk ik even terug aan de verwonderde reactie van mijn goede vriendin: het is er wel, het komt goed, nog even geduld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten