Wat was ook alweer de behandeling:
- Melatoninetraject tegen de slaapstoornis DSPS, elke avond om 20:00 2,5mg
- Kuur obv de Chinese geneeskundige om schimmels te vernietigen en de goede darmbacteriën weer op te bouwen.
Begin juli ben ik begonnen met het melatoninetraject. Zoals voorspeld, merkte ik de eerste week weinig, de tweede week was ik euforisch over hoe goed ik me voelde en vervolgens zakte het euforische gevoel en de slaap-waak-tijden weer wat in.
Gek genoeg begon ik met de kuur van de Chinees Geneeskundige en merkte ik dat er opnieuw stabiliteit in mijn slaapritme kwam. Elke avond word ik om een uur of 23:00 echt slaperig en 's ochtends word ik uit mezelf om 8:30 wakker. Niet zo bijzonder zul je misschien denken, maar voor mij een wereld van verschil. Hieronder zie je een grafiek van hoe de melatonine-aanmaak normaliter verloopt.
Bron grafiek: www.melatonine.nl
Uit onderzoek bleek dat het melatonineniveau bij mij pas begint te stijgen om 00:30. Dit is dus 4,5 uur! later dan gebruikelijk. Je kunt je voorstellen dat het aannemelijk is dat mijn melatonineniveau dan ook pas 4,5 uur later is afgebouwd. Dus niet om 7 à 8 uur 's ochtends, maar pas om 11:30/12:30. Wat is de consequentie hiervan? Heel simpel, ik werd pas tegen 2:00 's nachts slaperig en werd pas rond 11:00/12:00 wakker. Nu had ik een baan waar ik op werkdagen van 13:30-18:30 werkte. Dat ging dus redelijk goed, zolang ik me aan mijn eigen biologische waakslaapritme hield. Nadeel: De ochtend is weg, die versliep ik. Ik kwam vaak 19:00 thuis, boodschappen doen, koken en 's avonds was ik toch vaak moe, mede door de CVS, dus dan kijk je wat tv. Door de week sociale afspraken maken was lastig. Ook was het erg moeilijk als ik eens een vergadering of afspraak had vroeg in de ochtend. Dit hield in dat ik 3 wekkers moest zetten, elk in een andere hoek van de slaapkamer, zodat ik op moest staan om hem uit te zetten. Dan was ik ogenschijnlijk wakker, maar mijn melatonineniveau was natuurlijk nog veel te hoog, dus dan zat ik in -zoals ze dat op wikipedia heel toepasselijk noemen- een jetleg, tot het middaguur.
Tot deze zomer was dit mijn realiteit. Nu ervaar ik voor het eerst in járen hoe het is om 's avonds moe te worden, waarom mensen vrijwillig rond een uur of 22:00 gaan slapen. Nog even dat tijdsverschil in mijn melatoninespiegel in acht genomen, dat was voor mij biologisch hetzelfde dan dat ik om 17:30 zou gaan slapen. In jouw ogen zou dat waanzin zijn. Maar mijn melatoninespiegel was dus om 22:00 net zo hoog als voor een ander 17:30, met andere woorden, nog lang niet moe! Nu word ik om 8:30 wakker zonder wekker en ben dan ook echt uitgerust. Er is een einde gekomen aan drie wekkers zetten en die half-slapend uitslaan, als slaapwandelend weer in bed kruipen en weer in slaap vallen, me verslapen en mezelf vervolgens door de ochtend slepen totdat mijn melatonine weer afgenomen was. Althans dat weet ik nu dan. Voorheen noemde ik dat: ik ben dus geen ochtendmens. In deze maatschappij is het normaal dat je rond een uur of 9:00 op je werk kunt zijn. 9:00 op het werk zijn, was voor mij hetzelfde als voor jou 4:30 op het werk zijn. Iets wat enkele keren per jaar nog wel zou lukken, net zoals mensen prima een keer midden in de nacht op kunnen staan om een vakantievlucht te halen. Maar als het vaker moet, dan raakt je systeem toch behoorlijk ontregeld. Met andere woorden: mijn slaapwaak-ritme komt nu overeen met de rest van Nederland. Voor mij een wonder, waar ik dagelijks van geniet. Als ik het gevoel heb dat ik vreselijk aan het opblijven ben, kijk ik op de klok en blijkt het 23:30 te zijn, ipv de gebruikelijke 2:00. Dat ik 's ochtends echt niet op kon staan, merkte ik pas nu ik vanuit de burn-out vrijwilligerswerk wilde gaan doen. Prima, kom maar van 8:30-12:30. Wow, deze tijden ken ik niet. Nou dat zal even wennen zijn. In de praktijk bleek het voor mij niet haalbaar.
Maar er veranderen nog veel voor mij wonderlijke dingen:
*Mijn uitstraling verandert.
*Mijn huid verandert.
*Mijn interesses veranderen.
*Mijn emoties veranderen.
*Mijn toekomstbeeld verandert.
Dat mijn uitstraling verandert is niet zo vreemd. Een vriendin die mij al jaren kent en die ik een aantal keren per jaar zie, viel het ook op. Je bent zo veranderd, ik zie weer een stuk van de oude jij. Ze zocht naar woorden, maar zei uiteindelijk: je hebt je pad gevonden. Dat klopt denk ik wel. Jarenlang -minstens 10 jaar- ben ik aan het zoeken geweest, waarom ben ik moe, waarom sta ik niet midden in het leven, maar sta ik aan de zijlijn, waarom heb ik geen puf of behoefte aan dingen die anderen als leuk ervaren: feestjes, festivals, verjaardagen. Ik dacht dat het kwam door HSP: hoge prikkelgevoeligheid. En laten we eerlijk zijn, als je niet altijd mee kunt komen met de eisen die de maatschappij aan je stelt, dan heb je toch het gevoel dat je faalt. Dan komt daarnaast nog het onbegrip van je omgeving, wat ook niet veel doet voor je zelfvertrouwen. Als je dan opeens iemand voor je hebt die al je klachten die je vanaf je geboorte hebt gehad met elkaar in verband brengt, ze weet te duiden, begrip heeft en aangeeft dat het klopt dat het heel pittig voor je is geweest en dat er wat aan te doen is, dan gaat er een wereld voor je open! Dan denk je: Zie je wel wereld, ik ben niet gek! Ik ben geen aansteller! Ik ga hier uit komen! Dat geeft enorm veel kracht en zelfvertrouwen, helemaal als je begint te ervaren dat de behandeling nu ook echt een verschil maakt. Je hoeft niet meer verder te zoeken. Hèhè! (Oke, dan komt ook nog een fase dat alle woede loskomt jegens alle bedrijfsartsen die je klachten nooit serieus hebben genomen, 'vrienden' die zeiden dat je door moest zetten, maar dat bewaar ik voor een ander blog). Ook bij het UWV was het een verademing om de onderzoeksresultaten van de slaappoli voor te leggen. Dat ik zo moe ben hè, dat heeft een hele goede reden, kijk maar... CVS wordt namelijk nog steeds niet helemaal serieus genomen. Moeheid is subjectief en als je moe bent, kun je op een stoel zitten. Als je op een stoel kunt zitten kun je werken en ook best 40 uur in de week.
Mijn huid verandert.
Opeens lijkt mijn huid matter, zachter, schoner en minder gespannen, volgens de verpleegkunde van de slaappoli komt dit omdat je in je slaap ontgift. Dus als je kwalitatief beter slaapt, ontgift je beter.
Mijn interesses veranderen.
Tot mijn eigen grote verbazing vind ik tv kijken opeens heel saai! Als je uitgeput bent is het heerlijk op de bank te liggen en je je door de tv mee te laten nemen naar een andere wereld. Blijkbaar is er een einde gekomen aan 'bij gebrek aan beter'. Ik heb energie voor beter. Ik zet een muziekje op, een breiwerk, ga de afwas doen of een blog schrijven.
Mijn emoties veranderen.
Ik ben vrolijker. Als er iets misgaat, kan ik daar nu hartelijk om lachen, in plaats van erover in de put te zitten. Negatieve emoties blijven minder hangen en ik reageer veel adequater. Je kent dat vast wel, iemand beschuldigt je ten onrechte, maar je bent zo verbaasd dat het je overkomt en dat je de volgende dag nog wrokkig loopt te ijsberen: ik had dit en dat moeten zeggen, ja dat had ik moeten doen!! Ik merk dat ik nu alerter en meer aanwezig ben, ik reageer direct. Voor mijn omgeving is het waarschijnlijk even wennen. Die krijgen meteen lik op stuk. Mijn eigen gemoed is echter een stuk opgeruimder.
Ik ben er nog lang niet dat realiseer ik me heel goed. Maar het gaat wel degelijk de goede kant op. Waar ik voorheen mijn beperkingen geaccepteerd had, beginnen de grenzen van mijn toekomstbeeld te rekken. Misschien dat ik in de toekomst wel fulltime kan werken, hoef ik minder te tobben over de financiën, kan ik wellicht wel op vakantie. Heb ik naast mijn werk ook nog energie om leuke dingen te ondernemen.
Onlangs kwam ik op internet een gelukstest tegen. Veel van de vragen kon ik nu positiever beantwoorden dan dat ik een half jaar geleden zou hebben gedaan. Dus vermoeidheid doet heel veel met een mens, op veel meer vlakken dan men in eerste instantie zou denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten